Jak przechowuję peruki?

Jak przechowuję peruki?

Mam na to dwa sposoby:
- Stojak
- Pudełko

Stojak

Stojak jest rozwiązaniem bardziej estetycznym niż praktycznym. Owszem- peruka się nie miętosi, nie plącze i jest wiecznie pięknie uczesana. Pamiętajmy jednak o istnieniu kurzu, który osadza się nawet na wigach! Jeżeli decydujesz się na eksponowanie peruki pamiętaj o regularnym otrzepywaniu jej a także myciu raz od czasu. Stojak nie sprawdzi się jeżeli jesteś alergikiem- kurz jest wrogiem zdrowia, popatrz ile włosków ma do wykorzystania na założenie swojej kolonii. Oczywiście z drugiej strony jest świetny w przypadku rozczesywania, wysyłania zdjęć na sprzedaż oraz suszenia peruki (pamiętaj, schnie ona sama, nie pomagaj jej suszarką dla jej dobra). A tak prezentuje się wiguś przeznaczony na Shiro z No Game No Life:
UWAGA! Mój niesamowity stojak DIY nie pozwolił jej mieć rozpuszczonych włosów, bo automatycznie się przewracał, na dodatek ma za duży łepek więc nie ułożyła się mega pięknie, czasem jednak warto zainwestować!

przywitajcie Valkirię

Dla tych, którzy chcieliby zakupić stojak z zaufanych stron zrobiłam research, możecie je kupić na Wigu Wigu Wigu za 25 zł.
<Niebieski>
<Różowy>
<Czarny>
<Biały>
Na allegro sprzedają również za mniejsze kwoty, tam kupujecie jednak na własną odpowiedzialność!

Pudełko

Peruki najczęściej przychodzą w foliowym woreczku na zatrzask (chyba, że zamawiacie w pudełkach na droższych stronach), często owinięte czarną siateczką i kartonowym paseczkiem z wypełnieniem papierowym w środku. Nie przychodzą tak z każdego sklepu, więc jeżeli nie dostaniecie jakiegoś elementu to nie ma powodu do płaczu, żalu i krzyku. Czarna siateczka nie jest niezbędna do przeżycia- przyznam się, że przy wyjmowaniu pierwszej peruki lekko się obsunęła, myśląc, że to pająk automatycznie ją wyrzuciłam. Papierowe wypełnienie możecie zrobić sami, nie jest wielkim wysiłkiem zwinąć tanią gazetę w kulkę. Kartonowy paseczek też możecie wyciąć sami a na końcu spiąć agrafką. Ale co jeżeli nie mamy specjalnego, foliowego woreczka? Tutaj nadejdzie wybawienie w postaci dobrej wieści! To nic innego jak zwykły woreczek spożywczy! Mama do takich kiedyś pakowała mi kanapki. Jeżeli macie dużą kolekcję peruk lub choćby dwie w tym samym kolorze możecie spokojnie podpisać woreczek jaka to jest postać, nazwać perukę, cokolwiek co pomoże w jej identyfikacji. Proste?

Tak przychodzi do nas peruka (jak wcześniej wspomniałam, może nie mieć jakiegoś elementu, więcej o tym konkretnym modelu wiga w osobym poście):

Peruka po rozpakowaniu miała luźną kitę, więc + dla sprzedawcy, nie zostawił mnie z kilkugodzinnym czesaniem. Obecnie po zakończonej pracy wiążę ją w warkocz, by się nie plątała (co można zobaczyć na zdjęciu pierwszym).


Peruki chowam do pudełka, które specjalnie kupiłam na taką okazję, kosztowało coś ok. 4 zł. Jest to nic innego jak karton. W jednym takim małym mieszczą mi się 3 wigi, ostatnio zrobiłam też listę, którą kładę na samą górę. Ma ona wszystkie informacje o peruce, które potem przepiszę na potrzeby recenzji każdej z osobna. Co najważniejsze- układam je najcięższą na sam dół, najlżejszą na samą górę co by to nie oklapły przez ciężar.

Jak pakuję peruki po ich zdjęciu?

W pierwszej kolejności zaraz po związaniu chowam kulkę papieru w czepek a potem resztę włosów. Dzięki temu nasza peruczka nie będzie całkiem płaska po wyjęciu a wrzucenie reszty włosów do środka pomoże w chowaniu całości.

Drugim krokiem jest zapakowanie naszej kulki włosów w czarną siateczkę (ten krok można pominąć, mi pomaga w dalszych częściach.

Trzecim krokiem jest nałożenie kartonowej obwódki, włożenie do folii i... GOTOWE!